Sveti Tarasije je bio carev savetnik i senator, a onda je postao carigradski patrijarh koji se borio protiv ikonoboračke jeresi.
Tarasije je rođen u Carigradu, a živeo na carskom dvoru. Učio je književnost i filozofiju, a u tome se toliko istakao da je postao i carev savetnik i senator, čime je zauzeo visoke položaje na dvoru.
Ikonoboračka jeres se učvrstila u celom gradu i okolini. Tadašnji patrijarh bio je nemoćan da proslavi pravoslavno poštovanje ikona, te je rešio da napusti službu. Brzo se razboleo i umro, a nakon njegove smrti, car i carica želeli su da se Tarasije prihvati ovog čina, kako bi pomogao pobedi pravoslavlja nad jeresima.
Pod njim je sazvan VII vaseljenski Sabor u Nikeji 787. godine, gde se osudilo ikonoborstvo i povratilo i utvrdilo poštovanje svetih ikona. Tarasije je bio vrlo milostiv prema siromašnim, stvarao im je skloništa i davao hranu.
Kada je izdahnuo, lice mu je zasvetlelo kao Sunce. Upokojio se 806. godine. Crkvom je upravljao dvadeset i dve godine.